بیوپلاستیک ها در بسته بندی چقدر کمپوست پذیر هستند؟
با افزایش نیاز به جایگزین های پایدار در صنعت بسته بندی، پلاستیک های زیستی به عنوان یک راه حل امیدوارکننده ظاهر شده اند. همانطور که ما در تلاش برای جایگزینی پلاستیک های معمولی و بسیار آلوده هستیم، درک مزایا و محدودیت های پلاستیک های زیستی در بسته بندی ضروری است.

پلاستیک های زیستی در بسته بندی چیست؟

پلاستیک های زیستی در بسته بندی اغلب با پلاستیک های زیست تخریب پذیر و زیستی اشتباه گرفته می شوند. برای روشن شدن:
- پلاستیک های زیستی به جای روغن از مواد گیاهی به دست می آیند. با این حال، آنها لزوما زیست تخریب پذیر، کمپوست یا قابل بازیافت نیستند.
- پلاستیک های زیست تخریب پذیر می توانند به طور طبیعی تجزیه شوند و می توانند مبتنی بر گیاه یا نفت باشند.
- پلاستیک های قابل کمپوست توسط ASTM International به عنوان پلاستیک هایی تعریف می شوند که در طی فرآیندهای بیولوژیکی در طول کمپوست تجزیه می شوند و هیچ گونه پسماند سمی باقی نمی گذارند.

توجه به این نکته ضروری است که همه مواد قابل کمپوست زیست تخریب پذیر هستند، اما همه مواد زیست تخریب پذیر قابل کمپوست نیستند.

کمپوست سازی پلاستیک های زیستی در بسته بندی

بسیاری از پلاستیک های زیستی به عنوان کمپوست پذیر به بازار عرضه می شوند، اما اغلب به امکانات کمپوست صنعتی با شرایط خاص مانند دماهای بالاتر و میکروارگانیسم های تخصصی نیاز دارند. این باعث می شود آنها برای کمپوست خانگی نامناسب باشند.

دفع بیوپلاستیک های قابل کمپوست در بسته بندی

دفع صحیح بیوپلاستیک های قابل کمپوست حیاتی است:
- سطل های بازیافت: پلاستیک های زیستی قابل کمپوست می توانند پلاستیک های قابل بازیافت را آلوده کنند.
- سطل های کمپوست: سطل های کمپوست خانگی برای پلاستیک های زیستی قابل کمپوست صنعتی مناسب نیستند.
- سطل زباله: متأسفانه، تنها گزینه مناسب برای بسیاری، زباله است.

فقدان امکانات کمپوست صنعتی گسترده به این معنی است که بیشتر پلاستیک های زیستی قابل کمپوست هنوز در محل های دفن زباله ختم می شوند.

مزایا و چالش های پلاستیک های زیستی در بسته بندی

پلاستیک‌های زیستی یک منبع جایگزین تجدیدپذیر برای تولید ارائه می‌کنند که وابستگی به سوخت‌های فسیلی را کاهش می‌دهد و به طور بالقوه انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد. با این حال، کشت منابع گیاهی برای پلاستیک‌های زیستی شامل ورودی‌های بالای آب، آفت‌کش‌ها و کود است که می‌تواند دارای معایب زیست‌محیطی باشد.

آینده پلاستیک های زیستی در بسته بندی

تولید و استفاده از پلاستیک‌های زیستی شامل مبادلات متعددی است. در حالی که آنها مزایایی نسبت به پلاستیک های سنتی دارند، تأثیر زیست محیطی آنها به اجرا و زیرساخت مناسب بستگی دارد. فن آوری های بهبود یافته و روش های اجرایی پیشرفته برای به حداکثر رساندن مزایای پلاستیک های زیستی در بسته بندی و به حداقل رساندن معایب آنها ضروری است.

در نتیجه، پلاستیک‌های زیستی در بسته‌بندی راه‌حلی بالقوه برای مشکل آلودگی پلاستیکی ارائه می‌دهند، اما راه‌حل کاملی نیستند. نکته کلیدی در ادامه نوآوری و توسعه زیرساخت ها برای حمایت از دفع مناسب و کمپوست سازی آنها نهفته است