گروهی از محققان ایرانی یک روانساز زیست تجزیه پذیر ابداع کرده اند که با کمک آن می توان شکنندگی پلیمرهای زیستی را کاهش داد تا در بسته بندی مواد غذایی و پزشکی زیستی به کار روند.

پلیمرهای زیست تخریب پذیر مانند مخلوط های پلی ۳- هیدروکسی بوتیرات (PHB) و پلی کاپرولاکتون (PCL) جایگزینی مناسب برای پلیم های تجزیه ناپذیر به حساب می آیند.

با این وجود، دلیل مهم استفاده نشدن از مواد مذکور در زیست پزشکی و بسته بندی مواد غذایی، شکنندگی آنها است.

در همین راستا گروهی از محققان ایرانی به نام های فریبا دهقانی، سینا نفیسی، زهرا شهر بابک و فرشاد اویسی در دانشگاه سیدنی با همکاری چند پژوهشگر دیگر روانسازهای زیست تخریب پذیر جدیدی برای بهبود خواص فیزیک و شیمیایی مخلوط های PHB و PCL توسعه داده اند.

این روانسازها از طریق یک فرآیند کوپلیمریزاسیون تصادفی یک مرحله ای و با استفاده از نسبت های جرمی مختلف مونومرهای β-بوتیرولاکتون (HB) و ε-کاپرولاکتون (CL) سنتز می شوند.

روانسازی با محتوای بیشتر بخش های CL پایداری حرارتی بالاتری نشان می دهد. همچنین در مقایسه با PHB، افزودن این مواد به مخلوط‌های PHB/PCL باعث افزایش حداقل ۴تا ۶ برابری «ازدیاد طول تا شکستگی مخلوط» PHB50/PCL50 می‌شود.

این فرآیند همچنین نقطه ذوب و تبلور مخلوط‌های PHB/PCL را که برای پردازش حرارتی، مانند اکستروژن، محوری هستند، کاهش می‌دهد، در حالی که هیچ تاثیر نامطلوبی بر استحکام کششی و مدول الاستیک مخلوط‌ها مشاهده نشد.