• ArabicEnglishGermanPersian
  • | ورود اعضا
  • | ثبت نام رایگان

مدیریت رنگ و افزایش کیفیت چاپ (قسمت یازدهم) بابک شیرخانی

چاقی ترام[1]

با سنجش سطح نقطه ، فرآیند کاهش برای تعیین چاقی ترام یا گستره نقطه[2]ساده می شود. تعریفی که معمولاً پذیرفته شده است، کاهش دادن سطح نقطه روی فیلم یا کاهش دادن مقدار موجود در فایل اطلاعات از سطح ظاهری چاپ می باشد. چاقی ترام فرض می کند که این کار منجر به یک مقدار مثبت می شود، اما این صرفاً تفاوت سطح است، یعنی یک نقطه 50 درصدی روی فیلم که با سطح ظاهری 67 درصدی روی کاغذ چاپ می شود، به صورت چاقی ترام 17 درصدی تعریف می شود ( به شکل 11-8 نگاه کنید).

کشیدگی و دوتایی شدگی

تساوی بکار رفته برای محاسبه سطح نقطه با استفاده از سنجشهای دنسیته تصاویر هافتون را نیز می توان برای تعیین پوشش هر الگوی تن استفاده کرد. اگر پوشش سطح رنگیزه های خط سنجیده شود، می توان از آنها برای کمیت سنجی حدود کشیدگی یا دوتایی شدگی استفاده کرد. برای انجام این کار، لازم است تا دونمونه نوار رنگ رنگیزه خط 50 درصدی مجاور را چاپ کرد. یک نمونه نوار رنگی خطوطی در زاویه 90 درجه نسبت به جهت چاپ بوده و دیگری در مسیر چاپ تنظیم می شود.

آنگاه لازم است تا پوشش هر نمونه نوار رنگی را محاسبه کرد و یکی را از دیگری کم کرد، و تفاوت، مقدار چاقی ترام ظاهری است که می توان به کشیدگی یا دوتایی شدگی نسبت داد. این تابعی نیست که در بیشتر دنسیتومترها مستقیماً در دسترس باشد، اما استفاده از تابع سطح نقطه عادی برای کم کردن این دو مقدار نسبتاً ساده است.

منحنی های خصوصیات برای سطح نقطه و چاقی ترام

سنجشهای سطح نقطه که روی استریپ های کنترل انجام می شود معمولاً فقط با یک یا دو مقدار تن درگیر می باشند، اما برای مقاصد کالیبره کردن و برآورد لازم است تا سنجشها از طریق مقیاس تن انجام شوند. این کار نیازمند مقیاس هافتون با دامنه کامل با افزایش 10 یا 5 درصدی می باشد. برای کمک به برآورد و برقراری ارتباط، این مقادیر را می توان مرتبط با مقدار یکسان اطلاعات یا فیلم ترسیم کرده و در نتیجه یک منحنی خصوصیات چاپ تهیه کرد.

خط راست روی منحنی خصوصیات چاپ نشانگر پیوستگی یا انتقال خطی نقاط هافتون از فیلم/ اطلاعات به چاپ می باشد. از این رو چاقی ترام در یک مقدار تن خاص را می توان به صورت تفاوت میان این خط و منحنی خصوصیات چاپ تعین کرد. یک شیوه جایگزین برای نشان دادن این اطلاعات، ترسیم چاقی ترام به طور مستقیم در ارتباط با مقدار فیلم، می باشد.

سنجش کنتراست نسبی چاپ

کنتراست چاپ محاسبه دیگری از دنسیته است که با سنجش اثر تغییر در پوشش سطح مرتبط می باشد. اما در این حالت، ما با کمیت سنجی تغییر دیداری در کنتراست میان سطوح هافتون و یکدست مواجهیم. کنتراست نسبی چاپ از سنجشهای دنسیته یک رنگیزه هافتون و یکدست محاسبه می شود. هافتون باید یک تن سه چهارم معمولاً 70 تا 80 درصدی باشد. فرمول محاسبه کنتراست نسبی چاپ به صورت زیر می باشد:

اعداد حاصل نشان دهنده سطح کنتراست میان رنگ یکدست و رنگیزه می باشند؛ هر قدر مقدار بالاتر باشد، چاپ واضح تر ( sharper) یا بازتر (more open) خواهد شد. این مقادیر به طرز قابل توجهی با ضخامت لایه مرکب تغییر می کنند. اگر ما دو حد مرکب پاشی را در نظر بگیریم ( یعنی یا هیچ مرکبی روی رنگ یکدست یا رنگیزه نباشد و یا روی رنگ یکدست و رنگیزه روکش یکدست باشد)، دنسیته ثبت شده برای هر جفت یکسان بوده و بنابراین کنتراست صفر خواهد بود. در میان این دو حد، کنتراست به طور تصاعدی افزایش یافته و به سمت یک نقطه اوج پیش می رود، و بهمین دلیل است که اغلب به عنوان سنجشی برای بهینه سازی سطوح مرکب پاشی یا تعیین " شدت مرکب پاشی عادی[3]" در نظر گرفته می شود.

کنتراست سایه یک ویژگی کیفیت چاپ می باشد که بویژه در مقابل بیشتر متغیرهای تأثیر گذار بر چاپ حساس است. بنابراین می توان آن را به عنوان سنجشی مفید هنگام انجام برآوردهایی دانست که در آنها نیاز داریم تا تأثیر تغییرات را کمیت سنجی کنیم، این سنجش هنگام برآورد موارد زیر مفید است:

  • لاستیکهای افست و فشارهای چاپ
  • سیستمهای مرطوب سازی و افزودنی های فونت
  • مرکبهای مختلف چاپ

سنجشهای هم پوشانی

سنجش هم پوشانی مرکب با هدف کمیت سنجی انتقال مرکب یک مرکب روی مرکبهای قبلاً چاپ شده انجام می شود. این یکی از چندین محاسباتی است که تلاش می کند تا از دنسیتومتر برای سنجش ساده رنگ استفاده کند. این سنجشها هم مثل بیشتر سنجشهای از این دست، دارای محدودیتهایی می باشد، اما به عنوان یک مقدار قابل مقایسه مفید است.

 برای تجهیز سنجش هم پوشانی، ما نیازمند یک استریپ کنترل با نمونه های نوار رنگی می باشیم که شامل سه رنگ چاپ و نیز سه اوورپرینت، بهمراه اطلاعات مربوط به ترتیبی باشند که در آن رنگها چاپ می شوند. مجموعه متنوعی از تساویهای متفاوت برای محاسبه هم پوشانی رنگ وجود دارند، اما تساوی زیر پرکاربردترین آنها می باشد:

تمام دنسیته ها از طریق فیلتر مناسب با آخرین رنگ چاپ شده سنجیده می شوند.

مقدار سنجیده شده به ندرت 100% می شود. مقادیر نوعی معمولاً بین 70% تا 90% می باشند؛ هرچه این مقدار بالاتر باشد، هم پوشانی بهتر خواهد بود. یک فرمول اندکی تغییر یافته برای سنجش هم پوشانی رنگ سوم روی دو رنگ اول بکار می رود که به صورت زیر می باشد:

در این مثال، تمام دنسیته ها از طریق فیلتر رنگ سوم سنجش می شوند.

این تساوی، سنجش دقیقی از هم پوشانی واقعی ارائه نمی کند، زیرا این فرض را پیش می آورد که قانون افزودن بکار می رود. این به آن معناست که دنسیته ترکیبی از مرکب ها، که از طریق یک فیلتر نوعی سنجیده می شود، برابر است با مقدار دنسیته های مرکبهای جاگانه ای که از طریق همان فیلتر سنجیده می شود. در عمل، این قانون روا نیست. نقص در افزودن رخ می دهد و بهمین دلیل این تساوی گاهاً به عنوان هم پوشانی ظاهری یاد می شود. دلایل نقص در افزودن عبارتند از:

  • تغییر در اولین انعکاسات سطحی میان لایه های مرکب مجزا و اوور لپ
  • مرکبها کاملاً شفاف نیستند.
  • انعکاسات داخلی و پراکندگی نور در کاغذ
  • واکنش طیفی دنسیتومتر

تساوی های دیگری نیز برای محاسبه هم پوشانی توصیه شدند که برخی اوقات هم بکار می روند،  اما این تساویها به طور قابل توجهی دقت سنجش را بهبود نمی بخشند. تساوی مورد بحث، ابزار کافی را برای نظارت بر تغییرات در هم پوشانی مهیا کرده و برای بیشتر کاربردهای کنترل مناسب می باشد.

سنجش خطای رنگمایه و خاکستری بودن

محاسبه خطای رنگمایه و خاکستری بودن توسط توابعی نجام می شود که معمولاً در دنسیتومترهای ساخت اروپا یافت نمی شود، اما اغلب در ابزارهای ساخت اریکا دیده می شود که پروسیل[4] در GATF این سنجش را انجام داد. 

هم سنجش خطای رنگمایه و هم سنجش خاکستری بودن به رنگ مرکب مربوط می شود و از آنجاییکه گفتیم که دنسیتومتر رنگ را نمی سنجد، ما باید این سنجشها را با کمی احتیاط انجام دهیم. با این وجود، آنها روش مفیدی را برای مقایسه پایداری گروه رنگ مرکب و برای چک کردن آلودگی در زمان استفاده از مرکب ارائه می کنند.

 مرکبهای ایده آل رنگ فرآیند یک سوم طیف مرئی را جذب کرده و دو سوم دیگر را منعکس می کنند. دنسیتومتر می تواند جذب نورهای قرمز، سبز و آبی را برای هر رنگ فرآیند از طریق عبور از کل فیلترها بسنجد. اگر خصوصیات طیفی مرکبها و فیلترها با خصوصیات تئوریکی ایده آلشان جمع شوند،.

مرکبها و فیلترهای ایده آل وجود ندارند  همواره انحراف از شرایط ایده آل صورت می گیرد. سنجشهای خطای رنگمایه و خاکستری بودن به منظور کمیت سنجی این مسأله بوسیله سنجش جذب های( دنسیته های) ناخواسته انجام می شود.

خطای رنگمایه

برای سنجش خطای رنگمایه لازم است تا نمونه چاپ شده از طریق هر سه فیلتر رنگی سنجیده شود. در این صورت فرمول زیر بکار می رود:

سنجشهای نوعی صورت گرفته از یک مرکب چاپ قرمز( ماژنتا) در شکل 16-8 نشان داده شده است. برای این مثال محاسبه خطای رنگمایه به صورت زیر می باشد:

مدیریت رنگ و افزایش کیفیت چاپ (قسمت سوم)بابک شیرخانی

مدیریت رنگ و افزایش کیفیت چاپ (قسمت چهارم) بابک شیرخانی

مدیریت رنگ و افزایش کیفیت چاپ (قسمت دوم)بابک شیرخانی

مدیریت رنگ و افزایش کیفیت چاپ ( قسمت اول)

مدیریت رنگ و افزایش کیفیت چاپ (قسمت پنجم) بابک شیرخانی

مدیریت رنگ و افزایش کیفیت چاپ (قسمت ششم) بابک شیرخانی

مدیریت رنگ و افزایش کیفیت چاپ (قسمت هفتم) بابک شیرخانی

مدیریت رنگ و افزایش کیفیت چاپ (قسمت نهم) بابک شیرخانی

مدیریت رنگ و افزایش کیفیت چاپ (قسمت دهم) بابک شیرخانی


[1]. Dot gain

[2]. Dot spread

[3]. Normal inking intensity

[4]. Prucil

پست مرتبط

نظر خود را بگذارید