INCPEN مشاور صنعتی در پژوهش های بسته بندی و محیط زیست است که راهنمایی برای خدمت به تولید کنندگان، خرده فروشان و طراحان بسته بندی فراهم کرده است که بتوانند مشکل پسماند تولیدی غیرعمدی و پیش بینی نشده (UPR)را کاهش دهند و از هدر رفتِ بسته ها جلوگیری کنند و مصرف کنندگان را هم از زحمت آن برهانند.
به دنبال درخواست دولت انگلیس از خرده فروشی های کفش در این کشور که به INCPEN در ارزیابی مشکلات کمک کنند؛ سازمان WRAD – برنامه ی عملیاتی منابع دورریز- به تحقیق درباره ی صنایع چرمی Leatherhead پرداخته است. این پژوهش نشان می دهد که چراUPR در صنایعی اتفاق می افتد که به صورت گسترده توسط مصرف کنندگان مصرف می شوند و تولید کنندگان باید از آن پیش گیری نمایند.
لِدِرهد 362 مورد از مواد غذایی، آرایشی، بهداشتی، پاک کننده و محصولات DIY را مورد بررسی قرار داده است. بیش از دوسوم آن کمتر از 1% UPR داشته اند و تنها 7% بیش از 5% UPR داشتند.
UPR می تواند هم تاثیرات اقتصادی و هم تاثیرات تبلیغاتی منفی داشته باشد. پسماندها هزینه های مالی و زیست محیطی دارند و مواد خام ، آب و انرژی به کار گرفته شده برای تولیدشان را به هدر می دهند. همچنین باعث افزایش هزینه های تولید، پردازش و توزیع می شوند.
به گفته ی INCPEN اگر تولیدکنندگان به مصرف کننده آگاهی بدهند نگرش های آن ها تغییر می کند. تولیدکنندگان نباید مصرف کنندگان را فریب دهند. می توان با کاهش پسماندها در چرخه ی بازیافت میزان مواد بازیافتی را کاهش داد.
براساس راهنمای INCPEN کاهش در کارخانه باعث کاهش دورریز مصرف کننده می شود. طبق شیوه هایی سعی می شود از تولید کننده در همان ابتدای فرآیند توسعه ی محصول پشتیبانی شود که شامل طبیعت تولید ، طراحی بسته بندیف چگونگی مصرف، استفاده از محصول و بسته بندی آن نیز می شود.
در ذیل عواملی آورده می شود که در چک لیست راهنمای INCPEN به آنها پرداخته شده است.
*آیا می دانید سطح پسماندهای تولید محصولتان چقدر است؟
*آیا سطح UPR تولیداتتان را با رقیبان دیگر مقایسه کرده اید؟
*اگر می توانستید پس ماندها را کاهش دهید یا حذف کنید چه تعداد مشتری بالقوه را حفظ می کردید؟
*آیا روشی برای سنجش ویژگی های پس ماندهای گزینه های بسته بندی تان به کار گرفته اید؟
*آیا طبیعت فیزیکی تولید با کاهش پس ماندها اصلاح می شود؟
*آیا زمان عمر محصول پس از تولید تا زمانی که غیر قابل استفاده شود کافی و مناسب است؟
*آیا تولیدات کهنه و قدیمی را می توان دوباره احیا و تازه کرد؟
*آیا بسته ها یک بار مصرفند؟
*آیا بسته شفاف است و مصرف کننده می تواند محتویات داخلش را ببیند؟
*آیا مصرف کننده برای بازکردن مدت زیادی درگیر می شود؟ آیا بسته بندی دربِ قابل بازکردن یا روزنه، شکاف ها و برآمدگی های بزرگ دارد؟
*آیا بسته می تواند محصول را برای مدت زمانی طولانی، تازه نگه دارد؟
*آیا بسته ها به اندازه ای هستند که مصرف کننده بتواند مقدار مناسبی از محصول را براساس نیازهایش خریداری کند؟
*آیا دستورالعمل هایی برای بازکردن دارد؟
مصرف کننده
*آیا می دانید روش های مصرف کنندگان برای استفاده از بسته و خالی کردنِ آن چیست؟
*آیا نوع طراحی بسته بندی کمکی به مصرف کننده می کند؟
*آیا لازم است توصیه هایی به مصرف کنندگان برای استفاده از بسته داده شود؟
*آیا بسته دستورالعمل های واضحی برای ذخیره کردن دارد؟
*آیا بسته و متن بازاریابی، مصرف کننده را برای خرید اندازه ای مناسب راهنمایی می کند؟
نظر خود را بگذارید